Labradors van het Amerikaanse type voor activiteiten en jagen Hondenbehendigheid is een populaire sport waar Amerikaanse laboratoria in kunnen uitblinken, terwijl English Labs misschien niet de behendigheid hebben om op hoog niveau te concurreren. Als u een huisdier wilt dat ook een jachtgenoot is, dan is een Amerikaans type Lab uw beste keuze. De meest populaire labrador retriever is de Gele Labrador. Deze honden zijn geweldige huisdieren en worden vaak gebruikt als hulphonden, vooral voor blinden.
Yellow Labs werden oorspronkelijk gefokt in Engeland aan het begin van de twintigste eeuw als jachthonden. Ze zijn goed als jachtgezellen en voor het wegspoelen van gevogelte. De originele Yellow Labs hadden een donkergouden tint, maar werden gedurende meerdere generaties lichter. Tegenwoordig variëren gele Labs van geel tot reekalf tot crème van kleur.
Omdat ze de dominante kleur hebben, zijn zwarte Labs gemakkelijker te vinden en te fokken. Dit kan ertoe leiden dat veel van de positieve raseigenschappen worden gefokt en doorgegeven, zoals zacht temperament, intelligentie, en uitstekende prestaties bij het ophalen van het veld. Volgens Labrador-eigenaren zijn gele Labs de liefste. De zwarte Labradors zijn het beste om te jagen en die chocoladelabs zijn wild en rommelig.
Fox Red Labradors hebben dezelfde genetica als een geel Lab, maar hebben gewoon een diepgele of bruine tint aan hun vacht. Hoewel het zwarte gen dominant is, zijn er negen verschillende labradorgenotypen, waardoor een aantal verschillende mogelijkheden mogelijk zijn. Als u bijvoorbeeld een fokker bent die uw zwarte lab wil fokken, heeft u mogelijk veel meer keuzes van een partnerhond dan een fokker van andere kleurenlaboratoria, die mogelijk minder selecties van een partner heeft. Dit kan betekenen dat zwarte laboratoriumfokkers historisch gezien meer selectie hebben gehad bij het fokken van ongewenste eigenschappen en selectiever kunnen zijn over de positieve eigenschappen waarvoor ze fokken, wat zou kunnen resulteren in minder gezondheidsproblemen en betere gedragskenmerken.
In 1941 schreef majoor Radcliffe een artikel voor The Field waarin hij een soort puur witte labradors beschreef, gefokt door de heer Austin Mackenzie uit Carridale. De splitsing van Labradors tussen de Engelse en Amerikaanse types, of de veldproef- en showtypes, is zeer diepgewortelde en geaccepteerde terminologie binnen de Labrador-wereld in het algemeen, ook al is het niet met de officiële ouderclubs en kennelclubs van de wereld. Vroeger was het een Labradors conformatie en het werkvermogen was even belangrijk, waarbij veel fokkers streefden naar de prestigieuze 'dubbele kampioen' die zowel in de ring als in het veld zou winnen. Als je niet kieskeurig bent over kleur, heb je meer keuze aan Labrador-fokkers om op je shortlist te zetten bij het kiezen van de juiste hond.
Dit geldt ook als je een designerhond van gemengd ras krijgt, zoals een labradoodle die mogelijk één ouderhond als chocoladelab heeft. Black Labradors zijn al lang favoriet als jachthonden, maar zijn ook geweldige huisdieren, metgezellen en behendigheidshonden. Ik raad zwarte labradors aan vanwege mijn ervaring met hen, maar alle laboratoriumtypes zijn geweldige honden en buitengewoon loyaal. Je kunt nog steeds handlers ontmoeten die beweren dat gele labradors minder trainbaar zijn dan zwarten en anderen die geloven dat gele honden meer hersenen hebben dan zwarten.
Als het gaat om de beste labradorkleur, is de algemene regel onder de schietbroederschap dat zwart goed is, geel acceptabel, maar chocolade is uitsluitend voor de showbank. Labradors gefokt voor show in conformatiewedstrijden worden selectief gefokt alleen vanwege hun uiterlijk en temperament, waarbij de Labs het meest overeenkomen met de rasstandaard en prijzen winnen in de ring die vervolgens worden gebruikt in fokprogramma's.
Leave a Comment